Forum Modelarskie

grzesioj

Jak w tytule, czyli M4A2 Sherman III firmy Italeri w skali 1:72, model uproszczony do gier wojennych. Takie małe wytchnienie od sklejania modeli Wesoly

. Zawartość pudełka (której niestety nie sfotografowałem, gdyż model dotarł do mnie w stanie połowicznym - jeden egzemplarz zamiast dwóch) znajduje się na stronie [link widoczny dla zalogowanych]. Jak już napisałem (a może nie napisałem) w pudełku powinno znajdować się dwa modele, jak na przyjęte uproszczenia, moim zdaniem całkiem niezłe. Jak przedstawiane niegdyś Pz.Kpfw. III z tejże samej serii. Pomimo, że jest to model uproszczony, malowanie go zajęło mi dokładnie tyle samo czasu, co malowanie modeli nieuproszczonych (dwa tygodnie), sklejanie - pięć minut Wesoly

.

Ale po kolei. Jako, że to model uproszczony (składa się z 12 elementów) - zawiera uproszczenia Wesoly

. Najbardziej chyba rzucające się w oczy występują w obrębie układu jezdnego. Jedno, którego nie udało się uniknąć to kształt gąsienic - miast typowo "szermanowych", z wytłoczeniami w kształcie litery U są zwykłe, z poprzecznymi paskami. Drugie uproszczenie, którego przy odrobinie zachodu ze strony Italeri można było uniknąć, to brak charakterystycznych zębów prowadzących na obrzeżach gąsienic.
Kolejne uproszczenia występują w obrębie kadłuba i wieży. To wszelakiego typu osłony reflektorów - te zostawiłem tak, jak je wykonał producent, oraz haki i zaczepy. Te delikatnie ściąłem nożykiem, nawierciłem w kadłubie otwory, zaś same zaczepy wykonałem z ramki rozciągniętej nad płomieniem. Wyglądają znacznie lepiej. Własnym sumptem wykonałem również haki holownicze z szeklami z przodu kadłuba, gdyż te odlane przez producenta i tak musiałem zeszlifować aby doprowadzić do jako takiego stanu przód kadłuba. Narzędzia - te na górze pancerza - pozostawiłem jako dość dobrze wykonane. Te na tylnej płycie kadłuba - poszły precz.

Jeśli chodzi o malowanie, to mój standard (prawie). Czyli - najpierw podkład z "kamiennego" Humbrola 84, jak widać na zdjęciu poniżej:

Później było trochę gorzej. Jako, że nie miałem farby odpowiadającej kolorem tej, na którą model miał być pomalowany, pomieszałem akrylowe Olivegrun oraz Rot Braun i takową mieszanką wysmarowałem model. Ponieważ odcień wydawał mi się nieodpowiedni, pomalowałem to wszystko mieszaniną Humbroli 30 oraz 186. A ponieważ i to nie przypadło mi do gustu, położyłem kolejną warstwę wyżej wymienionych akryli, pomieszanych w nieco innym stosunku. Potem (kiedy kolor już mnie zadowolił Wesoly

) - bezbarwny błyszczący Humbrola, kalkomanie, i znowu błyszczący. Tak model wyglądał po tych operacjach:

Potem - tradycyjnie delikatny łosz przy pomocy mieszanki czarnego Humbrola 33 i starej, brązowej, artystycznej farby olejnej:

Dalej - metodą suchego pędzla przetarłem krawędzie zielonoszarym Humbrolem, którego numeru nie pamiętam, 27 bądź 31. Niestety, zdjęcia wykonane z lampą błyskową strasznie przekłamują efekty tego postępowania (o! widzę, że w międzyczasie pomalowały się narzędzia, albo na odwrót):

Wielkim wysiłkiem woli wykonałem zdjęcia modelu na tym etapie budowy bez lampy błyskowej - widać, że model nie jest "zalany" zielonoszarymi krawędziami:

Następnie przyszedł mat oraz nanoszenie obić przy pomocy tradycyjnej, twardej gąbki:

Później nadszedł czas na brudzenie i pytania typu "i co by tu jeszcze". I tutaj wpadłem na dość głupi pomysł. Wymyśliłem mianowicie, że można by spróbować zrobić przednie reflektory ze szklanych cekinów z leginsów mojej latorośli. Jak pomyślałem, tak zrobiłem. Ponieważ klej działał bardzo szybko, nim się rozmyśliłem, efekt był taki:

Po krótkim namyśle uznałem, że to "wiocha" (proszę się nie obrażać - sam urodziłem się i mieszkam na wsi), w ruch poszedł nożyk modelarski i po chwili cekiny leżały znowu na stole... Imitację (i tak niezbyt udaną) wykonałem nawiercając lekko miejsca, gdzie były reflektory, zapuszczając tam srebrną farbę, a następnie, po wyschnięciu, bezbarwny, błyszczący lakier.

A tak model prezentuje się w świetle lampy błyskowej po wszystkich, opisanych powyżej operacjach, gdy wreszcie dałem mu spokój:

Tak wygląda wśród starszych braci (tzn. sklejonych dawno, dawno temu):

Na półce jeszcze nie znalazł dla siebie miejsca:

No i na sam koniec, coby nie zanudzać, zdjęcia wykonane na wolnym powietrzu. Niestety, słońca nie było, więc są, jakie są.

pozdrawiam
Grzesiek

PS. Nie jestem "szermanologiem". O Shermanie wiem tylko tyle, że to czołg i w dodatku M4, jak wszystko, co amerykańskie

.

dioramym

Bardzo ładny model, widać staranność przy sklejaniu... Wesoly

Jak dla mnie 5/5

Pozdrawiam.

grzesioj

No dzięki za dobre słowo. Miło, że po prawie miesiącu ktoś wreszcie wyraził swoje zdanie na temat tego bardzo prostego, ale zawsze modelu.

pozdrawiam
Grzesiek

Rumcajs

Bardzo Ci fajnie wyszedł Shermanik Wesoly

Fireflajki ( Jezyk

) też fajne. 5/5

grzesioj

Nie ma tam żadnych "Fireflajek"...

pozdrawiam
Grzesiek

Akryl · Gość

Chodzilo mu o te sherany M4A2 (76w). Shermanek super.

krzysztof123

Super sklejony i jeszcze lepiej pomalowany...

Konrad

Akryl · Gość

Pawel_J

Nie wiem jak to się stało, że przegapiłem ten model Wesoly

? Widać, że uproszczony, malowanie też uprościłeś... np. końcówka liny na przednim pancerzu pomalowana w kolorze nadwozia. Z resztą ja bym się pokusił o całkowite usunięcie tej szpecącej model liny i spróbował dorobić własnoręczną. To samo tyczy się wszelkich uchwytów - wydają się być za grube i toporne, to samo tyczy się lufy KM z igły iniekcyjnej była by o wiele ładniejsza. To, że model Uproszczony, nie znaczy, że trzeba go było jeszcze bardziej uprościć Mruga

Ale, że to model uproszczony to może być Wesoly

grzesioj

Końcówka liny nie jest pomalowana na kolor "nadwozia" - doskonale widać to na "środkowych" zdjęciach, na czołgu nieubrudzonym. Ona jest po prostu na równi z przodem kadłuba "zaciapana" wszelakimi błoto-brązowymi odcieniami. Co do uchwytów - one właśnie są dorobione Wesoly

. Tyle, że nie z drucików, tylko z wyciągniętej nad płomieniem ramki. Fabrycznie ich w ogóle nie było - były pełne uszy, które miały tylko uchwyty udawać. Co do lufy - zgadzam się z Tobą. Poza tym - dzięki za miłe słowa.

pozdrawiam
Grzesiek